Geweldig Galapagos

Na twee prachtige dagen op het Galapagos-eiland Santa Cruz werd het tijd om onze zeemansbenen te gaan testen! Na enige vertraging werden we opgepikt door onze enthousiaste jonge gids Ceasar en werden we samen met twee medepassagiers, Jim, een zeer vitale 71 jarige man uit Canada en Anne-Marie een gestoorde Ierse van 40 jaar naar de Merak, ons zeilschip(je), gebracht. Hier werden we opgewacht door de andere passagiers, Stijn en Cloë, jong Belgisch stel en Marten, een 25 jarige Nederlander. Onze crew bestond verder uit de rokkenjagende kok op leeftijd Gallo, de scheepsknecht Boulmer en de kapitein. Al met al een boeiend gevarieerd en gezellig stel mensen!
Na een heerlijke lunch kozen we het ruime sop richting het eerste eiland Bachas, we hebben zoveel gezien per eiland dat we jullie niet alles in detail zullen vertellen, maar naast Bachas zijn we naar Santa Fe, Espanola, Floreana, Santa Cruz, Rabida, Sombrero Chino, Bartholome, Sullivan Bay, Seymour Norte en Baltra geweest. Geen relax vakantie dus, het leek af en toe bijna op werken, haha. Een gemiddelde dag zag er als volgt uit: rond 6.00 uur op, ontbijt, een eiland bezoeken, lunch, snorkelen, nog een rondwandeling, diner, borrel, borrel, slapen..
We hebben zoveel gezien dat het onze verwachtingen heeft overtroffen, tijdens de eerste snorkelsessie werden we verrast door zeeschildpadden, roggen, zeeleeuwen en oneindig veel tropische vissen.. Op een van onze volgende snorkelsessies kwamen we zelfs haaien (!) tegen. Die laatste zorgen ook voor ons spannende jaws momentje, tijdens een van de sessie werden we ineens uit het water getrokken en was er grote paniek.
Wat bleek, er zwom een verdwaalde Galapagos haai naast ons... Die zijn in tegenstelling tot de white and black tip haaien en hammerheads wel agressief en vooral tegen snorkelaars. Zelfs onze gids, die als eerste uit het water was (held), was echt onder de indruk dus de schrik zat er wel even in. De volgende dag toch gewoon weer het water ingegaan en nog een hoop fantastische dingen gezien en meegemaakt. Een echt hoogtepunt was het spelen met de zeeleeuwen (zie filmpje), wat een bijzondere dieren, echt heel bijzonder om zo contact met ze te kunnen maken!
Ook op land hebben we een hoop bijzondere dieren gezien en vaak van heel dichtbij. De Blue-footed Boobies, zeeleeuwen, Iguana's, lizards en ga zo maar door zijn niet op 10 handen te tellen!
Degene die erg veel indruk op ons gemaakt heeft is Lonesome George, een bijzonder soort reuzenlandschildpad van 160 jaar oud waarvan hij de laatste in zijn soort is. De rest is opgegeten door onze voorouders die er met hun schepen langskwamen of verjaagd door de geiten die de mens op de eilanden had uitgezet.
Er zijn hele fokprogramma's met een ander soort schildpad op hem losgelaten en er wordt zelfs over klonen gepraat.
Na een halve week veranderde de samenstelling van de passagiers, de mensen die al aan boord waren toen wij arriveerden namen afscheid en daarvoor in de plaats kwamen 3 gezellige Indisch-Australische gasten! Zij vielen gelijk met hun neus in de boter, want ze waren nog geen uur aan boord of het schip raakte in de haven los van het anker en lag tegen een luxejacht aan te klotsen wat voor de nodige paniek zorgde. De volgende dag was er een motorbrandje aan boord, maar die was gelukkig snel geblust en alle nodige onderdelen vervangen. Die avond zijn we de hele nacht doorgevaren om op tijd bij het volgende eiland aan te komen. De zee was ruig en de Aussies nog niet gewend, dus die waren flink zeeziek! Was ook wel wild want af en toe raakte je gewoon los van je matras door de golven!
De volgende morgen werden we om 5.00 uur al uit bed gehaald omdat ons zeilschip omringd werd door een hele school dolfijnen, precies toen de zon opkwam.. Das nog eens goed wakker worden! Wel volgde even later het verschrikkelijke nieuws dat zich een Tsunami had voorgedaan voor de kust van Chili. Volgens de berichten was deze ook onderweg naar Galapagos met als gevolg dat het dorpje Puerto Ayora, waar we 3 dagen eerder nog gelogeerd hadden (en waar onze vrienden Phil en Sarah, die we op een of andere manier tegen blijven komen, nu zaten) geëvacueerd werd en dat wij met ons zeilschip de vloedgolf in een baai gingen liggen afwachten. Door dit nieuws heeft er de hele dag een vreemde sfeer gehangen, maar gelukkig heeft de hele Galapagos-archipel van de hele Tsunami, behalve een uitzonderlijk snel hoog- en laagtij, niets gemerkt.
Na acht geweldige, onvergetelijke, vermoeiende, mooie dagen zat onze trip er al weer op! Na nog een dagje bijkomen op Santa Cruz stapten we weer in het vliegtuig richting Guayaquil met honderden foto's en mooie herinneringen extra!
Na aankomst in Guayaquil zijn we gelijk in een bus gestapt richting Banos, waar we een paar gezellige dagen hebben doorgebracht met, jawel, Phil en Sarah.
Daarna samen met hen de bus gepakt richting Quito, waar we na een dag of 2 afscheid van ze hebben genomen en de bus hebben gepakt naar Colombia. Ja jullie lezen het goed, Colombia zat niet in onze planning maar na een hele hoop positieve verhalen hebben we toch maar in ons schema opgenomen.

Op dit moment zitten we in Cali en gaan we zo met, jawel, Sarah en Phil salsa dansen!!! Morgen vertrekken we naar een afgelegen plaatsje in de jungle op een wel heel bijzondere manier... Maar daar meer over in het volgende verslag!

Liefs Martijn en Marion