Bye bye Zuid-Amerika....

Dit is ons laatste verslag vanuit Zuid-Amerika... Maar niet getreurd wij zullen jullie op de hoogte houden van onze belevenissen op het zonnige Aruba.
Eerst nog even terug naar het jungledorpje, San Cipriano, waar we samen met Phil en Sarah heen zijn geweest. Er zijn geen wegen naar dit dorpje toe, de enige manier om er te komen is via een verlaten treinspoor met houten karretjes aangedreven door een motorfiets (zie foto´s). Het duurde even voor we onderweg waren omdat er geen afspraken zijn over wie er voorrang heeft en er is maar één spoor, regelmatig werd er dus strijd gevoerd wie zijn karretje van de rails af moest tillen. De rit was best spannend door de gammele kar en de hoge snelheid, gelukkig zonder kleerscheuren veilig aangekomen. ´s Avonds lekker hapje gegeten en gekaart met een biertje erbij.
De volgende ochtend zijn we met vrachtautobanden de rivier afgetubed. Erg leuk en relaxed in een mooie omgeving. Hierna was toch echt het moment aangebroken om afscheid te nemen van Sarah en Phil. We hebben echt een hele leuke tijd met hen gehad en gaan waarschijnlijk zelfs naar Engeland toe voor hun bruiloft!
Wij zijn hierna doorgegaan naar Lago Calima, waar Martijn zijn kitesurfen weer even heeft opgefrist aangezien hij straks ook kitesurflessen gaat geven... De laatste keer was alweer bijna vijf jaar geleden, maar gelukkig pikte hij het zo weer op. We zijn hier drie dagen gebleven onder andere omdat we een prachtig appartement hadden met zwembad en balkon met mooi uitzicht.
Na deze heerlijke dagen werd het tijd voor de koffie regio van Colombia! Hier hebben we het plaatsje Salento bezocht en een prachtige wandeling gemaakt waarbij we hele hoge palmbomen hebben gezien. Daarnaast zijn we ook in Armenië naar Koffiebonenland geweest, een soort Euro Disney maar dan met koffie als thema. Al met al een erg leuke dag uit met een koffiemuseum, koffieplantage, koffieshow, waterbotsbootjes, achtbaan, kabelbaan etc.
Hierna was het voor ons al weer tijd om richting Ecuador te gaan. Onderweg hebben we nog een tussenstop gemaakt in Popayan, een mooi oud wit stadje waar we nog een downhill mountainbiketocht hebben gedaan (ook verdacht veel uphill...) na lekker in hotsprings te hebben gezwommen.
Onze volgende bestemming was Otavalo, hier wordt de grootste markt van Zuid-Amerika gehouden. Als verassing kwamen ook Rahel en Adrian, vrienden uit Zwitserland, langs. Rahel was nog jarig ook dus dat moest even gevierd worden met een lekker gebakje.
De volgende ochtend erg vroeg opgestaan om de animal market te zien. Dit was beetje zielig maar ook wel heel bijzonder. Er waren schapen, geiten, koeien, kippen, hanen, cavia´s, honden, katten, paarden. Een kalfje kost hier 8 dollar... Daarna nog even op de gewone markt geshopt voor wat souvenirs en toen de bus gepakt naar Quito. Hier ook afscheid genomen van Rahel en Adrian, erg leuk om ze nog even gezien te hebben!
Vandaag is onze laatste dag hier en we hebben nog een kerktoren met spannende laddertjes bezocht, wasje gedaan, laatste dingetjes gekocht en straks gaan we lekker onbeperkt sushi eten en cocktails drinken!
We vertrekken morgen om 7 uur met 20 kilo bagage in onze rugzakken, heel veel nieuwe onvergetelijke ervaringen, ontelbaar veel foto´s en nog veel meer. Hieronder nog even wat feitjes:

Vervoer:
- 374 uur in de bus
- 26 uur in het vliegtuig
- 42 uur op een boot
Verder heel veel kilometers gemaakt met o.a. taxi´s, mountainbikes, riksja´s, trolleys, motorfietsen, trams, te voet, achterin jeeps en zelfs in gemotoriseerde kano´s...

Qua eten:
Kip en rijst komen zo ongeveer onze neus uit...
Heerlijke verse vruchtensapjes zijn op elke straathoek te vinden en daar hebben we dan ook minimaal 55 liter van op!
Hiernaast hebben we onverwacht veel sushi, heel wat orgaanvlees en heel veel wijn (uit pak), bier en happy hour cocktails naar binnen gewerkt!

Verder hebben we:
- minimaal 11 zonnebrillen verloren
- 9 liter zonnebrand gesmeerd
- 40 marktjes bezocht
- 1001 verschillende dieren gezien
- Heel veel leuke en interessante mensen ontmoet
- en ons absolute hoogtepunt was op 5123 meter!

Sommige bovenstaande cijfers zijn natuurlijk met een knipoog, de reisuren zijn echter wel exact. Wij zijn dus blij dat wij morgen voorlopig voor het laatst onderweg zijn. Hierna heerlijk zes maanden genieten op Aruba. De eerste week zal dit in een luxe hotel zijn met Marion haar ouders. Heerlijk even genieten en naast het zwembad liggen. Marion dan, Martijn mag 1 april beginnen met werk als kite/surfinstructeur! Marion gaat eerst op zoek naar een huisje voor de zes maanden en dan natuurlijk ook naar werk...
We houden jullie op de hoogte!

Liefs Martijn en Marion