Brrrrrrr ijstijd!

... Een pakkende titel voor de afgelopen weken!
Na een voor ons inmiddels normale busrit van 25 uur zijn wij aangekomen in El Calafate. Een toeristisch plaatsje wat vooral bekend is van de Perito Moreno gletsjer. Eerst ons tentje opgezet op een leuke camping langs een riviertje. ´s Avonds kennis gemaakt met wat andere kampeerders, Jose, die woont er inmiddels vier jaar in zijn tentje en twee Nederlandse jongens die liftend door Zuid-Amerika gaan. Na een gezellige avond met iets teveel wijn en vlees zijn wij ons tentje ingedoken voor een welverdiende nachtrust.
Natuurlijk moesten wij de gletsjer met onze eigen ogen aanschouwen, dus snel een bus gepakt die kant op. De Perito Moreno gletsjer staat vooral bekend om het feit dat er regelmatig grote stukken afvallen omdat hij iedere dag een meter groeit. We moesten er even op wachten maar uiteindelijk tijdens onze lunch (zelf gesmeerde bammetjes natuurlijk) viel er recht voor onze neus een stuk ter grootte van een klein flatgebouw af. Jullie moeten ons op ons woord geloven want onze handen waren gevuld met de boterhammen dus een foto is niet gelukt... Wat een machtig vertoon van natuurgeweld, het maakt een kabaal als onweer en veroorzaakt een behoorlijke golfslag...
Na dit hoogtepunt hebben we de bus gepakt (ja alweer hihi) naar El Chalten. Hier was wederom een leuk (wel koud) plekje voor ons tentje. Na één nachtje hebben we ons boeltje weer gepakt en zijn we bepakt en bezakt met kampeerspullen en instant voedsel drie dagen de bergen in getrokken. Gelukkig hoefden we geen water mee te nemen want drinken kon hier gewoon uit de rivier. Deze tocht was iedere dag een uurtje of vier lopen met je rugzak van camping naar camping (is niet echt camping, maar een stuk bos met een gat in de grond om naar de wc te gaan). Heel erg gaaf (het wandelen, niet het gat in de grond, hihi) maar ook pittig en een beetje afzien.... De eerste nacht stonden we zelfs in 20cm sneeuw!
Na terugkomst in de beschaving even heerlijk gedoucht en lamstoofpot gegeten. Vervolgens tot half twaalf ´s nachts in een kroeg gezeten om te wachten op onze busrit. Een busrit van 34 uur over dirtroad (ruta 40)wel te verstaan, dat zijn dus twee nachten en een dag in een bus. Hierna ben je echt wel even helemaal aan je eindje.
Zitten nu dus in Bariloche in een heerlijk appartement (echt heel luxe na bijna drie weken kamperen) met verwarming, eigen keukentje en een prachtig uitzicht over een meer en besneeuwde bergtoppen! Het is hier nog niet heel warm maar als het zonnetje schijnt is het lekker. Zijn hier lekker bijgekomen, veel gewandeld, liftje gepakt naar één van de mooiste uitzichten van de wereld volgens National Geographic, gewinkeld (was nodig want Marion haar zonnebril was kapot en Martijn had zijn schoenzool in de fik gestoken....) en gewoon genoten. Genieten is hier makkelijk want de grote specialiteit hier is CHOCOLADE!!! Er zijn hier hele supermarkten gevuld met chocolade, Marion is wel in haar element dus.
Morgen pakken we de volgende bus naar Mendoza (volgens de voorspelling is het daar 30 graden!!!)

Liefs Martijn en Marion