Don´t cry for me Argentina..!!

We staan bijna op het punt om Argentinië te verlaten dus dit wordt ons laatste verslag vanuit dit indrukwekkende land.
Bij ons afgelopen verslag zaten we nog in fleece truien. Deze hebben we maar snel opgeborgen toen we aankwamen in Mendoza. Na een busrit van 21 uur hebben we snel een camping opgezocht en wederom ons tentje opgezet. We waren wel toe aan wat actie en beweging dus hebben we een rafting trip geboekt. Actie en beweging hebben we gehad, de rivier was een niveau 3 (van de 5) en met erg veel versnellingen achter elkaar. Het water was 24 uur geleden nog sneeuw dus dat was wel weer even goed koud, maar erg gaaf.
Mendoza staat bekend als goede wijnstreek dus een wijntour konden wij natuurlijk niet overslaan. We hebben het wel op een bijzondere manier gedaan, namelijk met Bikes and Wines. Dit is op een cruiserbike in een heerlijk zonnetje van wijngaard naar wijngaard cruisen en overal proeven (mmmm). Zoals jullie begrijpen werd dit steeds gezelliger, we waren in goed gezelschap van een leuk Iers stel en hebben de dag afgesloten met nog eens een erg goede fles wijn.
Lekker uitgeput en voldaan aangekomen bij de tent dachten we neer te ploffen voor een goede nachtrust. Helaas was er inmiddels de lokale toneelvereniging neergestreken inclusief een hele lading slag- en blaasinstrumenten. Dit was nog best gezellig tot een uurtje of twaalf ´s nachts maar toen het om half 5 nog niet afgelopen was, was de lol er wel af....
De volgende dag vroeg de camping verlaten voor onze volgende bestemming Salta. Onze camping lag buiten het centrum dus we moesten met de lokale bus naar het station. Enigszins vermoeid stapten wij dus in de bus, gelukkig zat de sfeer er al snel weer in. Met onze rugtassen zijn namelijk een eerste klas attractie in deze bussen. Al snel werden we dus aan alle kanten aangesproken waar we vandaan kwamen. Toen kwam er een enigzins beschonken man voor Marion staan en verklaarde ten overstaan van de gehele bus dat hij haar ogen zo mooi vond en gaf Martijn een highfive. Na zo´n rit kan je dag niet meer stuk, haha.
Na 19 uur bussen veilig aangekomen in Salta en daar de eerste paar dagen op de camping gestaan. Even wat research gedaan over de omgeving en toen tot de conclusie gekomen dat we die het beste met een huurauto konden verkennen. Dus hebben we 3 dagen rond Salta gereden met een huurauto. Dit vonden we toch wel geweldig! Je bent dan zo vrij om te gaan en staan waar je wilt (er komt dus echt wel weer een campertje als we thuis zijn!). De eerste dag zijn we naar Molinos gereden. Hebben indrukwekkende gekleurde rotspartijen gezien en een km of 200 dirtroad gereden. Onderweg gestopt bij wat ´bekende´ rotsen en daar lekker lokaal lamavlees en geitenkaas gekocht. De tweede dag bijna 400 km gereden waarvan ongeveer de helft dirtroad (heeft ons maar 1 lekke band gekost, maar die hebben we voor een paar euro kunnen laten plakken in een dorpje onderweg). Deze weg ging ook over bergen, letterlijk door de wolken op soms over toch wel errug smalle weggetjes langs diepe afgronden waar het met een 4x4 al spannend zou zijn geweest. Helemaal aan de andere kant van Salta in Tilcara zijn we toen voor de volgende overnachting gestopt. Martijn heeft hier een heerlijk lokaal rundvleesgerecht gegeten en Marion een iets mindere maissoep met ingewanden. De volgende dag een mooie wandeling gemaakt naar een indianenruïne en door een canyon naar een leuk watervalletje. Dag drie dachten we de korte weg terug te nemen, maar belandden we op een omweg (routa 9 ipv routa 34) Een uurtje langer rijden maar langs een prachtig groen bergachtig slingerweggetje, dus helemaal niet erg (al werd je na bocht 345 wel een beetje misselijk)! Al met al weer een hele ervaring rijker!!
Hierna hebben we een hostel opgezocht en even rustig aan gedaan.
Martijn zijn rug (SI-gewricht deed thuis al lastig) speelt namelijk helaas een beetje op. We zijn hier inmiddels naar het ziekenhuis geweest (resultaat: een grote spuit in zijn bil) en naar de fysio geweest (resultaat: met elektroden en magnetische straling behandeld) hopelijk gaat het hierna en met een beetje rust beter.
Rust betekent echter niet vervelen want we zijn de afgelopen dagen nog getrakteerd met een prachtige volkdans demonstratie en een heuse empanada bak wedstrijd.
Vannacht vertrekken we vol verwachting naar de grens van Bolivia!

Als afsluiter van onze geweldige tijd in Argentinië nog even de dingen waar wij ons hier over verbaasden:
* Hoe mooi Argentinië is
* Hoe trots de Argentijnen daarop zijn en daar graag over vertellen
* Dat diezelfde Argentijnen terwijl ze dat aan het vertellen zijn hun afval zo naast zich op staat gooien
* Hoe slecht wij zijn in Spaans
* Hoe goed wij ons iedere keer toch weer kunnen redden
* Hoeveel zwerfkinderen er rond lopen in de grote steden
* Hoe brutaal die soms kunnen zijn en letterlijk het eten van je bord pikken
* Hoe hartverscheurend dit eigenlijk is
* Dat je met pinnen alleen maar briefjes van 100 pesos uit de automaat krijgt
* Dat je nergens met briefjes van 100 pesos kunt betalen omdat ze geen wisselgeld hebben
* Dat ze al helemaal geen muntgeld hebben
* Dat je in de bus met muntgeld moet betalen (zie onze verbazing hierboven)
* Dat wij elkaar nog niet zat zijn na twee maanden (haha natuurlijk niet)

Liefs Martijn en Marion